Karcinom na koštanom tkivu
Karcinomi na koštanom tkivu mogu se podeliti u dve grupe: primarni i sekundarni. Primarni karcinomi se, sa svoje strane, dele na benigne i maligdne, dok sekundarni predstavljaju metastatske promene u koštano-zglobnom tkivu, koje potiču sa drugih organa i tkiva, najčešće pluća, dojke, bubrega i prostate.
Koji su simptomi?
Najčešće, prvi simptom karcinoma na koštanom tkivu je pojava bolova u određenom delu lokomotornog aparata. Neki tumori (naročito benigni) nemaju nikave simptome i otkrivaju se sasvim slučajno. Bolovi kao simptom mogu biti stalni, a naročito je karaktiristično što se javljaju noću. Drugi simptomi su oticanje zahvaćenog mesta i narušena funkcija koštano-zglobnog sistema. Prilikom pojave ovakvih simptoma, neophodna je lekarska konsultacija.
Kako se leči?
Tretman karcinoma koštanog tkiva može biti konzervativan, operativan i mnogo često kombinovan (tzv. sendvič terapija).
Konzervativno lečenje podrazumeva tretman radio i hemorterapijom za maligna oboljenja, dok se kod benignih praktikuje praćenje i eventualno primena medikamenata u samoj promeni.
Operativni tretman podrazumeva hirurško odstranjivanje tumora u celini (maligni li benigni) i eventualnu rekonstrukciju koštano-zglobnog sistema implantacijom prirodnih i veštačkih materijala.
Kombinirani tretman je kombinacija prethodna dva tretmana i primenjuje se najčešće kod malignih tumora. Kako bi se lokalno smanjio karcinom, počinje se sa zračenjem ili hemoterapijom čime se sprečavaju eventualne mikrometastaze, a zatim se karcinom odstranjuje hirurški i na kraju se opet primenjuje zračenje ili hemoterapija.
Cilj tretmana je da se spase život pacijenta, da se omogući bezbolno funkcionisanje pacijenta i eventualno normalizovanje svakodnevnog života.
Praćenje pacijenta nakon tretmana je od izuzetne važnosti. U zavisnosti od vrste karcinoma prave se pregledi u intervalu od 3 do 6 meseci u periodu od najmanje 5 godina, sa ciljem da se spreči obnavljanje bolesti.
Kod benignih karcinoma, u određenim slučajevima, nakon jedne do dve kontrole nema potrebe od dopunskog praćenja pacijenta.
